In een verbluffende en dramatische editie van Parijs-Roubaix 2025 bevestigde de Nederlander Mathieu van der Poel zijn dominantie in de klassiekers met een adembenemende overwinning – zijn tweede opeenvolgende zege in de “Hel van het Noorden”. Van der Poels triomf was echter allesbehalve vanzelfsprekend. De renner van Alpecin-Deceuninck overwon een incident halverwege de race, waarbij hij in zijn gezicht werd geraakt door een verdwaalde waterfles, maar wist toch een sterk deelnemersveld af te weren, waaronder een felle aanval van rivalen Wout van Aert en Mads Pedersen.
Ondertussen werd de wedstrijd ontsierd door een spectaculaire valpartij van Tour de France-kampioen Tadej Pogačar, wiens debuut in Parijs-Roubaix abrupt eindigde op de verraderlijke kasseien van Mons-en-Pévèle. De Sloveense ster, rijdend voor UAE Team Emirates, had de koers al vroeg in de wedstrijd geanimeerd met een aanval, maar ging hard onderuit in een bocht met hoge snelheid, waardoor hij zich moest terugtrekken en fans en analisten zich afvroegen wat er had kunnen gebeuren.
Een race vol chaos en moed
Parijs-Roubaix, ook wel bekend als de “Koningin der Klassiekers”, is berucht om zijn brute kasseistroken, onvoorspelbare weer en enorme fysieke eisen. De editie van 2025 deed zijn beloften eer aan met bijna perfect lenteweer, maar een chaos op het parcours van start tot finish. De renners moesten 29 kasseistroken trotseren over een afstand van 257 kilometer, beginnend in Compiègne en eindigend met de iconische finish op de Velodrome van Roubaix.
Vanaf het moment dat de vlag viel, werd de koers geanimeerd door agressief rijgedrag. Al vroeg vormde zich een grote kopgroep met namen als Stefan Küng, Nils Politt en Gianni Vermeersch. Maar alle ogen waren gericht op de supersterren – Van der Poel, Pogačar, Van Aert en Pedersen – van wie verwacht werd dat ze de beslissende inhaalmanoeuvres zouden inzetten zodra de kasseistroken echt begonnen.
De koers barstte los vlak voor de Trouée d’Arenberg, toen Pogačar op bijna 90 kilometer van de finish een solo-aanval inzette en verschillende kanshebbers verraste. Het was een gewaagde actie, typerend voor de onverschrokken koersstijl van de Sloveen, en het peloton viel meteen uiteen. Slechts een select groepje wist te volgen, waaronder Van der Poel, Van Aert en Jasper Stuyven.
Maar net toen de fans begonnen te denken aan een historische overwinning van Pogačar in Parijs-Roubaix, sloeg het noodlot toe.
Pogačars crash maakt een einde aan dromen
Terwijl de race de Mons-en-Pévèle-strook in scheurde – een van de vijfsterren kasseienstroken die bekendstaat om zijn brutaliteit – verloor Pogačar de controle tijdens het nemen van een bocht met hoge snelheid. Zijn voorwiel leek te slippen op een stuk los grind, waardoor hij in een greppel langs de kant van de weg belandde. Hij lag enkele ogenblikken roerloos voordat de hulpdiensten hem te hulp schoten. Hoewel hij uiteindelijk opstond, zichtbaar verdoofd en bloedend uit zijn rechterschouder en -knie, was de race voor hem voorbij.
Team UAE Emirates bevestigde later dat Pogačar geen breuken had opgelopen, maar wel diepe schaafwonden en een lichte hersenschudding. In een interview na de race prees teamdirecteur Andrej Hauptman Pogačars moed en hintte hij erop dat hij weer de kasseien op zou gaan: “Tadej heeft vandaag laten zien dat hij het hart van een strijder heeft. Deze race verliep niet zoals hij wilde, maar vergis je niet – hij komt terug.”
Het flesincident: Van der Poels lef getoond
Terwijl Pogačars crash de headliner was halverwege de race, beleefde Van der Poel zelf een bizar en alarmerend moment. Op de sector van Cysoing à Bourghelles raakte een achteloos gegooide waterfles van een fan de Nederlander recht in het gezicht. Het incident gebeurde terwijl hij een kleine groep deelnemers aanvoerde. Even leek hij verbijsterd, maar hij week lichtjes af voordat hij zijn kalmte hervond.
Televisiecamera’s legden het schokkende tafereel vast en Van der Poel veegde bloed van zijn lip. Teamstaf bevestigde achteraf dat hij een snee aan zijn bovenlip en een lichte zwelling bij zijn linkeroog had opgelopen. “Het was een stom ongeluk, maar in deze race moet je op alles voorbereid zijn”, zei Van der Poel later. “Ik had geluk dat het niet erger was. Ik concentreerde me gewoon op het rijden, ondanks de pijn.”
De wedstrijdorganisatoren zijn een onderzoek gestart naar het incident en de fan die verantwoordelijk was voor het projectiel, is naar verluidt door beveiligingspersoneel van het parcours verwijderd. ASO-functionarissen herzien de protocollen voor het beheer van de menigte na het incident, dat vragen opriep over de veiligheid van de renners in de klassiekers.
De finale: Van der Poel vs. Van Aert (opnieuw)
Met Pogačar buitenspel en een peloton in rep en roer, ontwikkelde het laatste uur van de wedstrijd zich tot een spannend duel tussen Van der Poel en zijn oude rivaal, Wout van Aert. De Belg, rijdend voor Visma-Lease a Bike, zag er sterk uit in de laatste kilometers, maar Van der Poel bewees opnieuw waarom hij een van de meest complete eendagsrenners van zijn generatie is.
Op de laatste kasseienstrook bij Carrefour de l’Arbre zette Van der Poel een vernietigende acceleratie in die alleen Mads Pedersen probeerde te volgen. Van Aert, die mogelijk zelf de gevolgen van een eerdere val voelde, kon niet reageren. De Deen hield kilometerslang dapper stand, maar werd uiteindelijk gelost toen Van der Poel solo Roubaix in reed.
Hij kwam alleen de wielerbaan binnen, met opgeheven armen, niet triomfantelijk maar uitdagend. Het publiek barstte los toen hij over de finish kwam, wat zijn status als koning van de kasseien bevestigde.
Van Aert finishte als tweede, 28 seconden achter hem, terwijl Pedersen derde werd, nog eens 10 seconden achter hem. Stefan Küng en Jasper Stuyven completeerden de top vijf.
Reacties en reflecties
Van der Poel, gekneusd en bebloed, was na de wedstrijd openhartig: “Vandaag was een van de zwaarste dagen die ik ooit op de fiets heb gehad. Tussen de kasseien, de val van Tadej en de bidon in mijn gezicht bleef ik mezelf maar voorhouden om niet te stoppen. Parijs-Roubaix draait om afzien, en vandaag hebben we allemaal geleden.”
Van Aert, ondanks zijn tweede plaats achter zijn rivaal, altijd sportief, feliciteerde hem: “Mathieu was vandaag de sterkste. Ik heb alles gegeven, maar uiteindelijk had ik gewoon niet de benen om te volgen. Ik blijf vechten.”
Sociale media stonden vol met eerbetonen aan beide renners. Veel fans betreurden Pogačars vroegtijdige val en prezen Van der Poels doorzettingsvermogen. Het incident met de bidon wakkerde ook discussies in de wielerwereld aan over het gedrag van fans en de veiligheid tijdens wedstrijden.
Voormalig Parijs-Roubaix-winnaar Tom Boonen, commentator voor de Belgische televisie, vatte het als volgt samen: “Dit was een echte Van der Poel. Hij heeft een leeuwenhart en de benen die daarbij passen. Zulke hardheid kun je niet aanleren.”
Vooruitblik
Met deze overwinning verdedigt Van der Poel niet alleen zijn Roubaix-titel, maar verstevigt hij ook zijn positie als dominante kracht in de eendagskoers. Na eerder dit voorjaar al Milaan-San Remo en de Ronde van Vlaanderen te hebben gewonnen, staat hij aan de vooravond van een legendarisch seizoen.
Wat Pogačar betreft, kunnen de fans alleen maar hopen dat zijn blessures meevallen en zijn geest onaangetast blijft. Hoewel zijn debuut in Parijs-Roubaix eindigde in een hartverscheurende nederlaag, toonde zijn prestatie vóór de val aan dat hij thuishoort op de kasseien – en dat hij deze koers ooit zou kunnen winnen.
Maar 13 april 2025 zal herinnerd worden om Van der Poels ijzeren wil, om kasseien doordrenkt met zweet en bloed, en om een Parijs-Roubaix die opnieuw zijn brute, prachtige reputatie waarmaakte.
Leave a Reply