De tijdritkoning: is Remco Evenepoel nu de beste tijdrijder van het wielrennen?

De moderne zaak: Remco Evenepoel en de tijdrittroon

De afgelopen seizoenen heeft Remco Evenepoel een nieuwe definitie gegeven aan het domineren van een tijdrit. In 2025 veroverde hij zijn derde opeenvolgende WK-titel individueel tijdrijden in Kigali, waarbij hij elke wedstrijd aan kop ging en zelfs Tadej Pogačar laat in de wedstrijd inhaalde om zijn kracht te tonen.

Daar bleef het niet bij: slechts enkele dagen later won hij de Europese titel in het tijdrijden, wederom met een ruime voorsprong op kanshebbers zoals Filippo Ganna.

Met die overwinningen heeft hij nu alle vier de grote tijdrittitels tegelijk in handen – Wereld, Olympisch, Europees en Nationaal – een prestatie die ongeëvenaard is in de wielergeschiedenis.

Dus: is Remco Evenepoel de beste tijdrijder ooit? Zijn recente prestatie levert een overtuigend argument op – vooral in het moderne aerodynamische tijdperk – maar vergelijkingen tussen tijdperken (Anquetil, Indurain, Cancellara, enz.) blijven een lastig debat.

Evenepoel vergelijken met de allergrootsten
Wat betreft recente dominantie is Evenepoel ongeëvenaard. De consistentie, de winstmarges, het vermogen om verwachtingen om te zetten in resultaten – het wijst allemaal op een bijzondere beheersing van de discipline.
Toch is de wielergeschiedenis bezaaid met namen als Anquetil, Indurain, Tony Martin en Fabian Cancellara – renners die de tijdrit in hun tijd definieerden.
Sommige wielerfans en statistici waarschuwen voor directe vergelijkingen vanwege veranderingen in technologie, training, parcoursontwerp en competitie. In moderne ranglijsten behoort Evenepoel al tot de elite wat betreft winstpercentages en consistente podiumplaatsen in tijdritten.

Dus, hoewel “de beste ooit” subjectief kan blijven, maakt Evenepoel zeker aanspraak op de titel van de beste van zijn generatie – misschien wel van alle tijden, afhankelijk van hoe je tijdperk versus prestatie afweegt.

Recente rivaliteit: Evenepoel vs. Pogačar, en de Europese titel

Tadej Pogačar veroverde de Europese titel op de weg in 2025 met een lange solo, wat ons eraan herinnert dat hij een sterke kracht in het peloton blijft. Zelfs wanneer Pogačar degene was die de aanval inzette, reageerde Evenepoel – door de hamer te laten vallen, hem te achtervolgen of te proberen rivalen op afstand te houden. Die tactische duels op de weg en in de tijdritten verscherpen het verhaal van hun rivaliteit.

In de tijdritten gaat Remco vaak alleen op pad, op jacht naar de tijd, zijn tempo aanpassend en soms renners voor zich inhalend – een contrast met de explosievere, reactieve aanvallen die Pogačar in wegwedstrijden prefereert.

Uitdagingen & comebacks: De valpartij, twijfels en veerkracht

Remco’s reis was niet zonder gevaar. In december 2024 botste hij tegen een openstaande deur van een postbus. Door de klap brak zijn fiets en liep hij meerdere breuken op – ribben, schouderblad, hand – plus longkneuzingen en ligamentschade.

Hij gaf toe dat hij er soms aan twijfelde of hij wel zou blijven wielrennen.

Maar in april 2025, tijdens zijn eerste terugwedstrijd (de Brabantse Pijl), verraste hij critici met een dramatische comeback.

Die overwinning was niet symbolisch – het bevestigde dat Evenepoel, zelfs na een trauma, nog steeds de benen, de spirit en de tactische voorsprong heeft.

De klok is van Remco… Of toch niet?

Eind 2025 is Remco Evenepoel misschien wel de meest dominante pure tijdrijder in de sport. Hij heeft de hoogste tijdrittitels behaald, keer op keer gewonnen wanneer het erop aankwam, en is sterker dan ooit teruggekomen van een ernstige blessure.

Of hij universeel als de beste ooit zal worden beschouwd, hangt af van de tijd, aanhoudend succes en hoe toekomstige kampioenen presteren. Maar voorlopig kijkt de wielerwereld toe – en de klok tikt nog steeds in Remco’s voordeel.

Be the first to comment

Leave a Reply

Your email address will not be published.


*